Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα πολιτισμός. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα πολιτισμός. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 28 Μαΐου 2021

Flashmob

 

  Flash mob.. Ανακάλυψα τον όρο στο YouTube, καθώς έβλεπα κάποια πολύ όμορφα και ευφάνταστα, απρόσμενα δρώμενα δρόμου. Έτσι θα τα έλεγα εγώ, αλλά ήδη ο ξενικός όρος έχει καθιερωθεί παντού, οπότε μένω κι εγώ σε αυτόν.

Σύμφωνα με την Βικιπαίδια, flashmob νοείται μια σύντομη εκδήλωση σε δημόσιο χώρο, από ομάδα ανθρώπων, που ξαφνικά εμφανίζονται από το πουθενά, και μετά το δρώμενο τους διαλύονται σαν να μην έχει συμβεί τίποτε. Επιτυχημένο θεωρείται αν φανεί αυθόρμητο και προκαλέσει την έκπληξη στους τυχόν θεατές τους. 

  Στο YouTube, κυκλοφορούν εκατοντάδες σχετικά βίντεο, άλλα πρόχειρα, άλλα που φαίνεται ότι από πίσω τους υπάρχουν πολλές ώρες πρόβας, άλλα όμορφα και άλλα αδιάφορα, από ερασιτέχνες ή επαγγελματίες καλλιτέχνες. Μάλιστα, τώρα τελευταία, την μόδας ήταν οι προτάσεις γάμου, με τρόπο που αφήνει σίγουρα άφωνη την υποψήφια νύφη. 

  Αλλά η σημερινή μου εγγραφή δεν χρειάζεται πολλά λόγια, καλύτερα είναι να σας παρουσιάσω κάποια από αυτά, που εμένα μου άρεσαν περισσότερο:

 Το πρώτο είναι από την Ottava του Καναδά, γίνεται με την ευκαιρία του τοπικού ελληνικού φεστιβάλ το 2011 και έχει θέμα το κλασσικό συρτάκι Zorbas.  Το ωραίο εδώ είναι ότι και οι "άσχετοι" θεατές, στο τέλος γίνονται συμμετέχοντες.


  Το δεύτερο είναι από το παλιό λιμάνι των Χανίων το 2014, όπου όλα φαίνονται φυσιολογικά, οι άνθρωποι πίνουν τον καφέ τους χαλαρά, όταν από το πουθενά ξεκινά ένας απίστευτος πεντοζάλης από όλον τον κόσμο. Προσέξτε την λεπτομέρεια του μικρού στην αρχή, που δίνει το σύνθημα με το νταούλι, για να ξεκινήσει όλο το δρώμενο. 


  Το τρίτο γίνεται στην Ισπανία 2012, στα πλαίσια του εορτασμού των 130 χρόνων από την ίδρυση της της τράπεζας Sabadell με τίτλο "είμαστε όλοι Sabatell". Συμμετέχουν η Συμφωνική Ορχήστρα Valles, τα μέλη της όπερας Amics και η ομάδα Coral Belles Arts. Το μουσικό κομμάτι είναι το γνωστό όλους μας: Η ωδή στη χαρά που μελοποίησε ο Μπετόβεν σε στίχους του Φρίντριχ Σίλερ.

   Το τέταρτο είναι από τη Βερόνα της Ιταλίας, του 2014, με τη συμμετοχή τοπικών συγκροτημάτων πάνω στο πολύ γνωστό: "Peter Gunn Theme" των Blues Brothers. Η πολύ μεγάλη οργάνωση είναι εμφανής αλλά εξίσου και το άριστο αποτέλεσμα.

  Αυτά λοιπόν είναι κάποια παραδείγματα, ενός πολύ όμορφου δρώμενου, που το συναντάμε σε όλον τον κόσμο. Μου έκαναν εντύπωση στα σχόλια που διάβασα, κάτω από το τρίτο βίντεο (μπορείτε να τα δείτε κι εσείς), όπου πολύς κόσμος νοσταλγεί τις ημέρες εκείνες που μπορούσε να κυκλοφορεί ελεύθερος στις πλατείες των πόλεων του και αν ήταν τυχερός να απολαύσει ένα τέτοιο δρώμενο. Άλλοι πάλι συγκινούνται διότι ήταν εκεί και άλλοι απλώς και μόνο με την απίστευτη αίσθηση που προσλαμβάνουν από την παρακολούθηση του βίντεο.

   Όπως κι εγώ, πιστεύω κι εσείς, βλέποντάς τα, θαυμάζω και τους συντελεστές τους αλλά και τον άνθρωπο που είναι ικανός να δημιουργεί πέρα από τα καθιερωμένα, που είναι ικανός να προωθεί τον πολιτισμό  του και να τον κάνει προσιτό στον καθένα, με τρόπο όμορφο, με τρόπο που τιμά τον ίδιο. Η δύναμη της ειρηνικής συνύπαρξης όλων μας είναι αυτή.





Σάββατο 4 Νοεμβρίου 2017

Όχι άλλη ανοχή.........!!!!!

04 Νοε 2017

       Ο κάθε πικραμένος, μπορεί ελεύθερα να καταστρέφει ιδιωτικές και δημόσιες περιουσίες κι εμείς να περνάμε από δίπλα και να σφυρίζουμε αδιάφορα.

Κωστής Γεωργίου - Phylax
   Δεν ζητώ να γίνουμε αντι-τιμωροί, αλλά να φωνάξουμε προς την πολιτεία, να ορθώσουμε φωνή διαμαρτυρίας προς την οργανωμένη πολιτεία, ότι αυτό πρέπει να σταματήσει. Η επαναστατική γυμναστική ή η επίκληση του Θεού για να βγάζουμε το μίσος μας απέναντι στην κοινωνία, μόνο ως άλλοθι δεν εκλαμβάνεται, από κάθε σκεπτόμενο και λογικό άνθρωπο. Κι έχουμε υποχρέωση τη φωνή μας αυτή να την κάνουμε όσο πιο δυνατή γίνεται, μπας και ξυπνήσουμε. Όχι τέτοιου είδους ανοχή από την πολιτεία αλλά και την κοινωνία μας. Δεν μπορούν οι ακραίοι, να κυριαρχούν στην πολιτική ατζέντα μιας ευνομούμενης κοινωνίας.
  Ο Κωστής Γεωργίου, ένας καταξιωμένος γλύπτης, ένας από τους χιλιάδες καλλιτέχνες της εποχής που βιώνουν οδυνηρά την οικονομική κρίση, φτιάχνει ένα γλυπτό, το οποίο μπορεί να ερμηνευτεί όπως ο καθένας επιθυμεί. Ο ίδιος δεν του έχει προσδώσει κάποιον συμβολισμό. Κι ένας ανεξέλεγκτος, δήθεν ρασοφόρος, δήθεν άνθρωπος του Θεού, επιχειρεί να το καταστρέψει!!!! Ακολουθούμενος από μία κουστωδία φανατισμένων θρησκόληπτων...
   ΥΓ: Άλλοι ακραίοι θρησκευόμενοι στη Θεσσαλονίκη, μπλόκαραν την είσοδο θεάτρου διότι το έργο "ήταν βλάσφημο"!!!! Εν έτει 2017, εμείς ακόμα καμαρώνουμε της κάθε μορφής σκοταδιστές..... 300 χρόνια μετά το διαφωτισμό, εμείς εδώ, αναπολούμε τον μεσαίωνα!


Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2016

Ποιοι τελικά είμαστε εμείς οι Έλληνες; 4 παραδείγματα πολιτισμού,παιδείας... (2)

26 Φεβ 2016

 1.  "Τάσσομαι και αφοσιώνομαι, εις τον λόγο της ενότητας, του πανάγαθου άρχοντα φωτός, με καρδιά και ψυχή, συντονισμένοι, στις φωτεινές δυνάμεις του ΣΕΦ. Ορκίζομαι, στη σημαντική συνειδητότητα και νομοτέλεια, ως μονάδα στηνένωση όλων των ιερών ψυχών, όπου η δύναμη τους είναι το κοσμικό πυρ. Ορκίζομαι ως πολεμιστής ταγμένος, στον ιερό σκοπό, της ελευθερίας της Ελλάδας, του ελληνισμού και της ελληνικότητας απανταχού της γαίας να υπηρετώ πάντα την αλήθεια, το δίκαιο, την αρμονία, την αρετή, την αφθονία, την ανιδιοτέλεια........κλπ" 
      Ακούγοντας τον όρκο, από μια από τις τελετές του περίφημου Σώρρας, αναρωτιέμαι για μια ακόμα φορά, πόσο απελπισμένοι πρέπει να είναι μερίδα του λαού μας για να άγεται και να φέρεται, από λογικές αυτού του τύπου. Ή μήπως δεν είναι απλή απελπισία, αλλά ένα ακόμα στοιχείο της αμορφωσιάς αυτού του λαού. Μα μπορείς να πιστεύεις στα αλήθεια, ότι κάποιος έχει κάπου "παρκαρισμένα" 600 δις!!!, για τη σωτηρία της Ελλάδας... αλλά θα τα δώσει μόνο αν αποχωρήσει το παρόν πολιτικό προσωπικό, για να αναλάβει αυτός; Κι αν είναι από απελπισία, πόση είναι η ευθύνη των κυβερνώντων αυτής της πατρίδας, που δεν μπορούν να εμφυσήσουν, λίγη μόνο αισιοδοξία για το μέλλον στην πατρίδα μας. 

Η υπόθεση, μου θυμίζει άλλες ιστορίες, όπου ο λαός μας είναι έτοιμος, να πιστέψει οτιδήποτε, φτάνει να του ικανοποιείς τα πολύ κοντινά του συμφέροντα. Να του γαργαλάς το συναίσθημα. Λογική καμία... μα καμία!!!!  

Δύο μόνο παραδείγματα που μου έρχονται πρόχειρα στο νου. Η ιστορία του νερού του Καματερού ( για τους παλαιότερους ) και τη ρήση του Τσίπρα: Εμείς θα βαράμε τα όργανα και οι αγορές θα χορεύουνε (για τους νεώτερους).
[Όποιος έχει περίσσεια περιέργεια για τον πλήρη όρκο του Σώρρα ας δει το βίντεο: https://www.youtube.com/watch?v=VT2q9zIDkLM ]

 2.  Τραγικό να σκοτώνεται ένας νέος άνθρωπος, σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Όπως τραγικό είναι και τα εκατοντάδες θύματα που έχουμε κάθε χρόνο, από τροχαία. Είτε επιβιώσουν είτε μείνουν ανάπηρα είτε χάσουν τη ζωή τους, ο πόνος αγγίζει τους ίδιους ( αν είναι τυχεροί και ζήσουν ) και την οικογένεια τους. Λογικό είναι οι νέοι άνθρωποι, να εκδηλώνουν συναισθήματα αγάπης για τα ινδάλματα τους. Όταν βάζεις στα χείλη ένα τραγούδι του αγαπημένου σου τραγουδιστή και κοιμάσαι γεμάτος ευτυχία με αυτό, σίγουρα ο τραγουδιστής καταλαμβάνει στη ζωή σου, τη θέση ενός "μικρού" θεού... τουλάχιστον. Τραγικό όμως είναι και όταν ένας λαός, χάνει το μέτρο, και οι εκδηλώσεις λύπης του ξεφεύγουν. Μπουνιές μπροστά στην εκκλησία, επί τρεις ημέρες η μόνη είδηση είναι ο θάνατος του γνωστού τραγουδιστή ( διότι ενδιαφέρει τον κόσμο )  και τα ΜΜΕ να συναγωνίζονται σε κοτσάνες για να πουλήσουν;   Τί;    Μα και ακόμα πιο τραγικό, όταν πριν από λίγες ημέρες είχαμε το τραγικό δυστύχημα των τριών αξιωματικών του πολεμικού ναυτικού, οι οποίοι έχασαν τη ζωή τους, εκτελώντας μια από εκείνες τις επίπονες ασκήσεις ετοιμότητας. Κηδεύτηκαν σεμνά, τα μέσα ασχολήθηκαν ελάχιστα μαζί τους, ούτε εκδηλώσεις λατρείας είχαμε ούτε υπερβολές. 

Βλέπεις το αξιακό σύστημα που έχουμε διαμορφώσει, θεωρεί σημαντικότερο έναν καλλιτέχνη που μας διασκεδάζει από έναν αφανή, στρατιώτη, ο οποίος δίνει τη ζωή του, για να μπορούμε εμείς να κοιμόμαστε ήσυχοι τα βράδια... ή να ακούμε τον όποιο καλλιτέχνη, ελεύθερα.


3.  Κάποιοι βανδαλίζουν συστηματικά τις πόλεις μας. 
Τα γκράφιτι στη μήκους τριών χιλιομέτρων Νέα παραλία της
 Θεσσαλονίκης αλλά και σε κάθε "απόμερο" κτίριο των πόλεων μας έχουν καταντήσει αληθινή μάστιγα. Δεν περιορίζονται όμως  ως εκεί. Θέλουν να βανδαλίζουν ή να ξηλώνουν και κάθε έργο τέχνης των πόλεων μας. Έχουν δική τους αισθητική πρόταση; Όχι, απλά και μόνο τους ενοχλεί το ωραίο, η καλλτεχνική πρόταση του άλλου.
Κρύβουν, δυστυχώς μίσος και μιζέρια μέσα τους. Τίποτα άλλο!  

4. Από τη μια προτείνουμε τους κατοίκους της Μυτιλήνης για το Νόμπελ Ειρήνης και από την άλλη διαδηλώνουμε ενάντια στα hot spots. Από τη μια χιλιάδες Έλληνες συνεισφέρουν από το υστέρημα τους στις ανθρωπιστικές οργανώσεις, ώστε χιλιάδες συνάνθρωποι μας, καθημερινά να βρίσκουν ένα ζεστό πιάτο φαγητό ή οι χιλιάδες πρόσφυγες που πέρασαν από τη χώρα μας, να δεχθούν μια πρώτη, άμεση βοήθεια και από την άλλη χιλιάδες άλλοι, καθημερινά σκορπούν μηνύματα μίσους και ξενοφοβίας. Αντί όλοι να διεκδικούμε, από το κράτος μας, την έγκαιρη διαχείριση του προαναγγελθέντος εγκλωβισμού, χιλιάδων λαθρομεταναστών στη χώρα μας, το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι να διώξουμε το πρόβλημα, προς τη διπλανή από εμάς γειτονιά. Όχι hot spots ή κέντρα φιλοξενίας δίπλα μας αλλά δίπλα στον γείτονα. 

Αντί να υψώσουμε, όλοι μαζί φωνή αγωνίας, για τη σωτηρία της Ευρώπης των ονείρων μας, θα την παρακολουθούμε να καταρρέει υπό τις ιαχές του κάθε ακραίου στοιχείου, που κατοικεί σε αυτήν.

                                          

Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 2014

Ποιοι τελικά είμαστε εμείς οι Έλληνες; 4 παραδείγματα πολιτισμού,παιδείας(;)

23 Φεβ 2014

  Σταχυολογώντας από την ειδησιογραφία των τελευταίων ημερών, συγκράτησα κάποιες ειδήσεις, οι οποίες με προβλημάτισαν για το ποιοι τελικά είμαστε εμείς οι Έλληνες; 

 Ο περιούσιος λαός της γης που ο Θεός μας χάρισε το καλύτερο οικόπεδο για να ζούμε αλλά οι ξένοι δεν μας αφήνουν να το χαρούμε; 
Ο απείθαρχος, ¨τεμπέλης" και ανοργάνωτος λαός εντός των τειχών αλλά ο προσαρμοσμένος, εργατικός, προοδευτικός όταν βρισκόμαστε στη εξωτερικό;                                                          Στερεότυπα τα με τα οποία έχουμε μάθει να ζούμε.
Κακομαθημένος! ίσως... Αλλά καλύτερα να σας "ξεναγήσω" στις ειδήσεις αυτές που με έβαλαν σε σκέψεις, μήπως και βγάλουμε κάποια άκρη:
1) Φραγή για να μην πιάνουν τα κινητά στα χειρουργεία!!! Η αληθινή είδηση ήταν ότι οι χειρούργοι την ίδια ώρα που χειρουργούν, μιλούν και στα κινητά τους. Μια απλή πινακίδα που να λέει για παράδειγμα:" Αφήνετε τα κινητά στον προθάλαμο" δεν αρκεί, αλλά μπαίνει σύστημα φραγής... Και επιπλέον οι συνδικαλιστικοί φορείς των γιατρών, διαμαρτύρονται διότι το σύστημα φραγής είναι βλαβερό για την υγεία τους!!!!! Δίχως παραπέρα σχόλια.
2) Γκράφιτι στη νέα παραλιακή της Θεσσαλονίκης. Πριν από λίγο
καιρό παραδόθηκε η αναπλασμένη, νέα παραλιακή ζώνη της Θεσσαλονίκης. Ένα εμπνευσμένο έργο, που δημιουργεί την αναγκαία έξοδο των κατοίκων της "συμπρωτεύουσας" προς τη θάλασσα. Κι όμως κάποιοι άρχισαν ήδη τις ...παρεμβάσεις τους! Νομίζοντας ότι είναι οι μοναδικοί κομιστές της αλήθειας ή της καλλιτεχνικής έκφρασης (!), γεμίζουν σιγά σιγά τις χώρους με κάθε λογής μηνύματα. Αυτοί που τάχατες βλέπουν πιο πέρα από εμάς, τους απλούς αστούς...αδυνατούν να δουν την ομορφιά ενός τέτοιου έργου στην ολότητα του. Ίσως και να τους ενοχλεί η ομορφιά. 
3) Νέος διευθυντής στην Εθνική Βιβλιοθήκη... τοποθετήθηκε μετά από 9 χρόνια που έμεινε κενή η θέση!
Η πρώτη και σημαντικότερη βιβλιοθήκη της χώρας, δεν είχε διευθυντή, λειτουργούσε όμως ( λέμε τώρα!). Και τώρα τοποθετήθηκε ( στο πρόσωπο του κ. Τσιμπόγλου φαίνεται ότι υπάρχει κοινή αποδοχή ), μάλλον υπό την πίεση της μεταφοράς στο νέο, υπερσύγχρονο κτίριο που φτιάχνεται στο Φαληρικό Δέλτα από το ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Εννέα χρόνια... για την τοποθέτηση ενός διευθυντή, στην πρώτη βιβλιοθήκη της χώρας...εννέα χρόνια που σηματοδοτούν απλά απλά το πόσο λογαριάζουμε τον "πολιτισμό του βιβλίου", στη χώρα αυτή!
 4) Η υφυπουργός Υγείας, κ. Ζέτα Μακρή, ζητά την παρέμβαση του Αρείου Πάγου...για την εφαρμογή της αντικαπνιστικής νομοθεσίας!!! Σε όλες τις χώρες, οι αντικαπνιστικοί νόμοι εφαρμόζονται, ακόμα και σε αυτές που συνηθίσαμε να υποτιμούμε...ενώ εμείς οι ανώτεροι μιλάμε για ατομικά δικαιώματα (της μίας πλευράς μόνο), για οικονομικά προβλήματα των καταστηματαρχών ( για το κόστος στο σύστημα υγείας ποιος νοιάζεται ), και για το προσωπικό δικαίωμα να ορίζουμε τη ζωή μας ( για το δικαίωμα στην ΥΓΕΙΑ, νοιαζόμαστε μόνο όταν αρρωστήσουμε ). Καταγγελίες για κάπνισμα εντός της Βουλής ( ναι αυτή που νομοθέτησε τον αντικαπνιστικό νόμο ), για κάπνισμα σε δημοτικά και άλλα συμβούλια, σε υπηρεσίες. Για εστιατόρια και καφετέριες, που προσομοιάζουν σε θαλάμους αερίων. Τόσα χρόνια προσπάθειας, με ήπιους τρόπους, έφεραν ελάχιστα αποτελέσματα. Τελικά μήπως μόνο με το φόβο της επιβολής των προστίμων, συμμορφωνόμαστε; 
Αλίμονο, φοβάμαι πως ναι!

Νάρκισσος, ο μυθικός ωραιοπαθής!

    « Αυτός που ερωτεύεται τον εαυτό του δεν θα έχει αντίπαλους ».  -Βενιαμίν Φραγκλίνος Ο Νάρκισσος είναι ένας ιδιαίτερος χαρακτήρας της...