Ακόμα και σήμερα κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν, ότι πρέπει να ενταχθούμε στο άρμα της Ρωσίας...
24 Μαρ 2013
Όταν πρωτοείδα αυτή την εικόνα, μετά το "όχι" των αδελφών Κυπρίων, γέλασα πικρά. Μέσα μου είχα την ελπίδα ότι πράγματι η κυπριακή πολιτική ηγεσία είχε κάποιο επεξεργασμένο σχέδιο βοήθειας από την Ρωσία ... αλλά από την άλλη ήξερα , όπως όλοι μας ξέραμε από την κοινή δημοσιογραφία των προηγούμενων μηνών, ότι οι Ρώσοι δεν ήταν διατεθειμένοι για σπουδαία πράγματα, εκτός... κι αν οι Κύπριοι τους ξεπουλούσαν τα πάντα. Και αποδεικνύεται για μια ακόμα φορά, ότι ο κάθε λαός κοιτά το δικό του και μόνο συμφέρον. Προστάτες δεν υπάρχουν δίχως όφελος! Κι αν είναι να επιλέξουμε προστάτη, τότε ασφαλώς και επιλέγεις αυτόν που σου προσφέρει πιο πολλά από κάποια οικονομική βοήθεια. Επιλέγεις την Ευρωπαϊκή Ένωση! Αυτό θα κάνουν και οι Κύπριοι.
" Ακόμα ετούτη την Άνοιξη... όσο να΄ρθει ο Μόσκοβος να φέρει το σεφέρι..." . Ανιστόρητος και ημιμαθής δυστυχώς ο λαός ετούτος... ( τι ειρωνεία... ο λαός με μια από τις μακρύτερες και λαμπρότερες ιστορικές διαδρομές να μην ξέρει τη δική του ιστορία και να αφήνει τα ακραία πολιτικά λαμόγια να παρουσιάζουν το μαύρο για άσπρο )Πράγματι η λαϊκή αυτή έκφραση ακουγόταν στα προεπαναστατικά χρόνια. Η ομόδοξη Ρωσία με τον μεγάλο της στόλο, θα βοηθούσε στην απελευθέρωση της Ελλάδας. Μα ο Μόσκοβος είχε ήδη έλθει στο Αιγαίο, στα Ορλωφικά. Τι έγινε τότε;
1. Ο Ρωσικός στόλος κατέλαβε πλήθος νησιών του Αιγαίου... αλλά οι μνήμες των κατοίκων από τη σύντομη παραμονή των Ρώσων δεν είναι και οι καλύτερες. Δεν απελευθέρωσαν τα νησιά αλλά τα κατέλαβαν, όρισαν Ρωσικές διοικήσεις, κατακτητές στη θέση του κατακτητή κλπ.
2. Όταν η τσαρίνα Αικατερίνη Β΄, τα βρήκε με τους Τούρκους και ανακάλεσε τους Ορλώφ στην βάση τους, αυτοί άφησαν την Πελοπόννησο δίχως καμία προστασία, έστω ως υποσημείωση στην Ρωσοτουρκική συμφωνία ειρήνευσης με αποτέλεσμα η Πελοπόννησος να περάσει δια πυρός και σιδήρου από τα στίφη των Τουρκοαλβανών.
3. Στόχος των Ρώσων, ήταν απλώς και μόνο ένα μέτωπο αντιπερισπασμού στο Αιγαίο, για να διευκολυνθούν στον δικό τους πόλεμο. Αυτό και μόνο και τίποτε άλλο!
Τον είδαμε λοιπόν τον Μόσκοβο... τον μεγάλο μύθο του Μόσκοβου!
Κι ας μην μιλήσουμε για την μετέπειτα πορεία της Ρωσίας μέσα στην Ιερά Συμμαχία και τη στάση της έναντι του Ελληνισμού στα πρώτα χρόνια της Επανάστασης, στις Παραδουνάβιες ηγεμονίες. Το δικό της συμφέρον κοίταξε και μόνο το δικό της συμφέρον.... και καλά έκανε!Είμαστε χρεωμένοι και μάλιστα υπερχρεωμένοι. Δίκαιο ή άδικο χρέος, δεν έχει και μεγάλη σημασία στις διεθνείς σχέσεις. Σημασία έχει ότι χρωστάς και όταν χρωστάς στους δυνατούς, στους προστάτες, αυτοί καθορίζουν πια το παιχνίδι στη χώρα σου, σύμφωνα με τα δικά τους συμφέροντα και μάλιστα γίνονται ιδιαίτερα σκληροί. Ας προσέχαμε! Μας το είπε εξάλλου και ο εθνικός μας ποιητής από τότε:
Μοναχή το δρόμο επήρες,
εξανάλθες μοναχή.
Δεν είν' εύκολες οι θύρες,
εάν η χρεία τες κουρταλεί.
Aλλος σου έκλαψε εις τα στήθια,
άλλ' ανάσασιν καμιά
άλλος σου έταξε βοήθεια
και σε γέλασε φρικτά.
Aλλοι, οϊμέ! στη συμφορά σου
οπού εχαίροντο πολύ,
σύρε νάβρεις τα παιδιά σου,
σύρε ελέγαν οι σκληροί.
Αλλά κι ας βάλουμε μυαλό! Μια απάντηση υπάρχει σε όλα αυτά κατά τη γνώμη μου. Να σκύψουμε το κεφάλι όχι ως ένδειξη υποταγής αλλά ως ένδειξη απόφασης για οικονομική ανόρθωση της χώρας μας.
Ζούμε σε μια θαυμάσια χώρα, με τεράστιες δυνατότητες, με μια από τις πιο μορφωμένες νεολαίες και με ένα λαό που διαθέτει και επιχειρηματικό και εμπορικό δαιμόνιο. Ας τα αξιοποιήσουμε όλα αυτά επιτέλους! Κι αν οι κυβερνήτες μας δεν μπορούν να κάνουν τα αναγκαία, γρήγορα βήματα εκσυγχρονισμού της χώρας, ας τους σπρώξουμε κι εμείς λίγο από κάτω.
